Текст песни
Запяі мне песню не з мяшчанскіх вулак,
не з вялікіх сцэнаў, не з эстрад,
запяі мне тую, што я сэрцам чула,
калі асыпаўся белы сад.
Запяі мне тую, што пяяла няня
над калыскай, доўга не сплючы,
ці аб безнадзейным маладым каханні,
што трывожыць сэрца ўначы.
Не хачу навінаў з шырокага свету
пуста майму сэрцу, цесна ў ём,
можа помніш песню, што пяяла летам
маладая жнейка за сярпом?
Ці мо помніш тую, аб ліхім прыгоне,
з-пад навіслых сумна нашых стрэх,
што пяялі хлопцы, як вадзілі коні
месячнаю ноччу на начлег?
Запяі мне песню нашу, не чужую,
з смарагдовых гоняў ды бароў,
што я сэрцам вечна на чужыне чую
сярод думаў зорных вечароў.
Перевод песни
I did not utter a song from the petty-bourgeois streets,
not from the large scenes are not from the stage,
shalt me that I heard a heart
when the crumbled white garden.
I utter the one that pyayala nanny
over the cradle, I could not sleep for a long time,
or hopeless young love,
that disturbs the heart of the night.
I do not want news from the wide world
I empty my heart, close to the volume,
may remember a song that summer pyayala
cropper for young sickle?
Or maybe you remember the one about the unkind serf,
from under the overhanging roof of our boring,
pyayali that guys like horses led
moonlit night for the night?
I utter our song, not a stranger,
with emerald and chasing boar,
I heart forever in exile hear
among thought stellar evening.
Официальное видео
Смотрите также: