Текст песни
Раніца, смогавае сонца ўздымаецца
Гарадская плынь ніколі не спыняецца
Шэрыя думкі на шэрых тварах
Адбітак надзей , дый спробаў няўдалых
І ён адзін з гэтых
Так сама імкнецца
Зліваецца з масай людской мітусні
Але яго сэрца у два бакі рвецца
Бо цепліць ўспамін пра былыя гады
Лагодны світанак ўздымаецца ціха
Сонца нясмела кранае зямлю
Ранішнім промнем абуджана ніва
І тая дзяўчына якую люблю
Чароўныя вочы глядзелі ласкава
Баяўся пры людзях яе я спаткаць
Яна ў валасы мне валошкі ўплятала
Шкада, што тады я не здолеў сказаць…
Але няма былога
Што была не змяніць
Вада ўцякае скора
Яе не супыніць
::: З-пад белага камушыка
Вадзіца бяжала
Вой ля вой ля вой лялюшкі
Вадзіца бяжала
Там мілая бель бяліла туга выжымала
Вой ля вой ля вой лялюшкі
Туга выжымала
Апускаюцца рукі ў душы спусташэнне
Няма хлопцу шчасця ў гарадскім летуценні
Няма асалоды ў штодзенных забавах
У жыцці па разліку, гламурных дамах
Навокал усё абрыдла, зусім не шкрабецца
Нязграбна ён рушыць праз аднастайны натоўп
Штодзеннай атрутай адзінота здаецца
Здаецца марудным яго кожны крок
Прад вачыма ўстае твой вобраз каханы
Я ў хату зайду ды цябе абдыму
Толькі не зразумею чаму ты не рада
За табою прыехаў, без цябе не пайду
Паніклі да долу блакітныя вочы
-Цябе я чакала, табою жыву.
І я зразумеў гэты погляд дзявочы
-Прабач, не зумею… прабач, не змагу ….
Але няма былога
Што была не змяніць
Вада ўцякае скора
Яе не супыніць
Перевод песни
In the morning, the smog sun rises
The urban flow never stops
Gray thoughts on gray faces
The imprint of hopes and unsuccessful attempts
And he’s one of those
So she tries
Merges with the mass of human bustle
But his heart is torn in two directions
After all, warms the memory of past years
The gentle dawn rises quietly
The sun timidly touches the earth
A field is awakened by the morning ray
And the girl I love
The charming eyes looked kindly
I was afraid to see her in public
She wove cornflowers into my hair
Too bad I couldn't say then…
But there is no former
That was unchanged
The water is running away soon
Don't stop her
::: From under the white pebble
Voditsa was running
Howl near howl near howl doll
Voditsa was running
There the sweet white bleach was tightly squeezed
Howl near howl near howl doll
Anxiety squeezed
Hands sink into the soul of desolation
No guy is happy in the urban daydream
No enjoyment in daily entertainment
In life by calculation, glamorous houses
Everything around is tired, does not scratch at all
Awkwardly he moves through the homogeneous crowd
Loneliness seems to be a daily poison
It seems slow his every move
Your image of the beloved appears before your eyes
I'll go into the house and hug you
Just don't understand why you're not happy
I came for you, I will not go without you
Blue eyes sank to the bottom
-I was waiting for you, I live with you.
And I understood that girl’s look
-I'm sorry, I can't… I'm sorry, I can't….
But there is no former
That was unchanged
The water is running away soon
Don't stop her
Смотрите также: