Текст песни Maja Sikorowska, Andrzej Sikorowski - Pani Zosia
- Исполнитель: Maja Sikorowska, Andrzej Sikorowski
- Название песни: Pani Zosia
- Дата добавления: 01.11.2025 | 03:38:07
- Просмотров: 4
- 0 чел. считают текст песни верным
- 0 чел. считают текст песни неверным
Текст песни
Tysiące barów w moim KrakowieZazdrośni mówią wam to się żyje
Od nazw koktajli kręci się w głowie
Zanim to człowiek jeszcze wypije
Za każdym rogiem grają muzykę
Płyną języki z całego świata
I tylko taki jak ja zabytek
Nie tylko taki jak ty zabytek
Z łezką wspomina minione lata
Gdy pani Zosia królowała za bufetem
I ciut za mały poprawiała ciągle sweter
Łaskawym okiem spoglądając na poetę
Który po secie zauważał w niej kobietę
Za drzwiami stała brudnoszara rzeczywistość
A z czystych rzeczy tośmy mieli wódkę czystą
Cichą nadzieję na kolejny cud nad Wisłą
Która artystom pozwalała wierzyć w przyszłość
A dzisiaj śledczy tamtej przeszłości
Którego wtedy w planach nie było
Sporządza listę moich słabości
I wie najlepiej co mi się śniło
Nim na pożarcie rzucą nas tłumom
Chcemy powiedzieć niektórym gościom
To nie tęsknota jest za komuną
To nie tęsknota za komuną
To jest tęsknota za młodością
Gdy pani Zosia królowała za bufetem
I ciut za mały poprawiała ciągle sweter
Łaskawym okiem spoglądając na poetę
Który po secie zauważał w niej kobietę
A dzisiaj mamy kolorową rzeczywistość
I coraz rzadziej popijamy wódkę czystą
Bo nasza młodość odpłynęła z szarą Wisłą
I jakby krótsze się zrobiło słowo przyszłość
Перевод песни
Тысячи баров в моём КраковеЗавистники говорят тебе, что это жизнь
Названия коктейлей кружат голову
Ещё до того, как ты их выпьешь
Музыка играет за каждым углом
Языки со всего света льются рекой
И только такой памятник, как я
Не только такой памятник, как ты
Со слезой вспоминает она прошедшие годы
Когда пани Зося правила за барной стойкой
И, немного маловата, постоянно поправляла свитер
Добро глядя на поэта
Кто после концерта заметил в ней женщину
За дверью стояла грязная серая реальность
А из чистого мы пили чистую водку
Тихая надежда на ещё одно чудо на Висле
Что позволяло художникам верить в будущее
И сегодня исследователи того прошлого
Которое тогда даже не планировалось
Составляют список моих слабостей
И лучше всех знают, о чём я мечтал
Прежде чем нас вышвырнут в толпу
Мы хотим рассказать кое-что из гости
Это не тоска по коммунизму
Это не тоска по коммунизму.
Это тоска по молодости.
Когда пани Зося безраздельно царила за буфетом.
И, маловата, всё поправляла свитер.
Ласково смотрела на поэта.
Кто после концерта заметил в ней женщину.
А сегодня у нас красочная реальность.
И мы реже пьем водку чистую и прозрачную.
Потому что молодость наша улетела вместе с седой Вислой.
И слово «будущее» стало короче.