Текст песни Габдулла Тукай шигыре - Пар ат
- Исполнитель: Габдулла Тукай шигыре
- Название песни: Пар ат
- Дата добавления: 30.04.2019 | 05:15:50
- Просмотров: 575
- 0 чел. считают текст песни верным
- 0 чел. считают текст песни неверным
Текст песни
Җиктереп пар ат, Казанга туп-туры киттем карап,Чаптыра атларны кучер суккалап та тарткалап.
Кич иде, шатлык белән нурлар чәчеп ай ялтырый,
Искән әкрен җил белән яфрак, агачлар калтырый.
Һәр тараф тын. Уй миңа тик әллә ни җырлый, укый;
Нәрсәдәндер күз эленгән һәм тәмам баскан йокы.
Бер заман ачсам күзем, бер төрле яп-ят кыр күрәм;
Аһ, бу нинди айрылу? Гомремдә бер тапкыр күрәм.
Сау бул инде, хуш, бәхил бул, и минем туган җирем,
Мин болай, шулай итәм, дип, төрле уй корган җирем.
Хуш, гомер иткән шәһәр! инде еракта калдыгыз;
Аһ, таныш йортлар, тәмам күздән дә сез югалдыгыз.
Эч поша, яна йөрәк хәсрәт эчендә, уйда мин;
Ичмасам, иптәш тә юк ич, тик икәү без: уй да мин.
Аһ, гөнаһым шомлыгы, бу кучеры бик тын тагын,
Җырламыйдыр бер матурның балдагын я калфагын!
Әллә нәрсәм юк кеби, бер нәрсә юк, бер нәрсә ким;
Бар да бар, тик юк туганнар, мин ятим монда, ятим.
Монда бар да ят миңа: бу Миңгали, Бикмулла кем?
Бикмөхәммәт, Биктимер – берсен дә белмим, әллә кем!
Сездән айрылып, туганнар, – җайсыз, уңайсыз тору;
Бу тору, әйтергә мөмкиндер, кояш, айсыз тору.
Шундый уйлар берлә таштай катты-китте башларым;
Чишмә төсле, ихтыярсыз акты-китте яшьләрем.
Бер тавыш килде колакка, яңгырады бер заман:
"Тор, шәкерт! Җиттек Казанга, алдыбызда бит Казан".
Бу тавыш бик ачты күңлем, шатлыгымнан җан яна;
"Әйдә чап, кучер, Казанга! Атларың ку: на! на-на!"
Әйтә иртәнге намазга бик матур, моңлы азан;
И Казан! Дәртле Казан! Моңлы Казан! Нурлы Казан!
Мондадыр безнең бабайлар түрләре, почмаклары;
Мондадыр дәртле күңелнең хурлары, оҗмахлары.
Монда хикмәт, мәгърифәт* һәм монда Гыйрфан*, монда нур;
Монда минем нечкә билем, җәннәтем һәм монда хур...
Перевод песни
A pair of horses, I went straight to Kazan,Horses galloping and pulling.
It was evening, and the moon shone with joy,
The leaves and trees tremble with the gentle breeze that blows.
Silence on all sides. Thoughts just sing or read to me;
Sleep deprived and completely overwhelmed by something.
When I open my eyes, I see a strange field;
Ah, what a breakup this is. I see it once in my life.
Goodbye, goodbye, goodbye, my hometown,
That's the decent thing to do, and it should end there.
Well done city! you are already far away;
Ah, familiar houses, you're completely out of sight.
I am in a trance, in the heart of sorrow, in the mind;
If I don't drink, I don't have a partner, but the two of us: I think so.
Ah, the guilt of my sin, this coward is so quiet again,
Doesn't sing the beauty's hat or hat!
Or as if I had nothing, there is nothing, nothing less;
Everything is there, but no relatives, I am an orphan here, an orphan.
Everything here is strange to me: who is this Mingali, who is Bikmulla?
Bikmuhammed, Biktimer - I don't know any, or who!
Brothers and sisters who have lost you, - uncomfortable, uncomfortable living;
This stay, so to speak, is the sun, the moonless stay.
Such thoughts hardened my head at once;
My spring-colored, involuntary act-gone youth.
A voice came to my ears, and a voice once said:
"Get up, disciple! We have reached Kazan, and Kazan is before us."
This sound made my heart so angry, my soul burning with joy;
"Let's run, move, to Kazan! Let your horses go: na! Na-na!"
Says a very beautiful, mournful adhan for the morning prayer;
O Kazan! Encouraging Kazan! Moaning Kazan! Bright Kazan!
Here are the types and angles of our ancestors;
Here is the humiliation and paradise of the encouraging heart.
Here is wisdom, enlightenment * and here is Girfan *, here is light;
Here is my subtle knowledge, my paradise and here is the shame ...