Текст песни Kavitch - Spitak Ejerum
- Исполнитель: Kavitch
- Название песни: Spitak Ejerum
- Дата добавления: 03.07.2021 | 02:58:03
- Просмотров: 115
- 0 чел. считают текст песни верным
- 0 чел. считают текст песни неверным
Текст песни
ի սկզբանէ պարտվածէն մարտերում որոնց մեջ երբեք չես մասնակցի
միշտ ամեն ինչ բայց կիսատ ու քիչ
ու միշտ ինչ-որ բանն էն չի
նա չկա ոչ մի տեղ
լույսը, հույսի պես, լուսինը նետել ա ցած,
որտեղ դու մոռացված չես նկատում
երկինքը, տանիքն աստղազարդ,
մատներդ հիշում են դեռ նրան
սպիտակ էջերում
սկսի վերջից որ իմանաս ուր ես հասնելու
դժվար ա ասել երբ ունես լիքը բան լռելու
ու նա չկա ոչ մի տեղ
պահի շունչդ, հաշվի մինչև տասը
կարծես դու փակված ես քո մեջ
ու աշխարհի հետ կապ չունես
լույսը, հույսի պես, լուսինը նետել ա ցած,
որտեղ դու մոռացված էլ չես ժպտում
դու կկորես օրերի պես
ու կհիշվես վերջին պահին
երբ ամեն ինչ պտի փոխվի
ու պոկվի թելը
ինչքան հեշտ կլիներ
եթե շշերի պես ջարդվեին հուշերը
նորից իջնում ա ցած գիշերը
գրկում ա քաղաքը հոգնած
որտեղ բոլոր ճանապարհերը
հիշում են քեզ իր ձեռքը բռնած
լույսը, հույսի պես, լուսինը նետել ա ցած,
որտեղ դու մոռացված չես նկատում
երկինքը, տանիքն աստղազարդ,
մատներդ հիշում են դեռ նրան
սպիտակ էջերում
Перевод песни
с начала побежденногоВ битвах, в которых вы никогда не будете участвовать в
Всегда все, кроме наполовину и мало
И не всегда что-то
он там не там
Свет, как надеюсь, бросить луну вниз,
где вы не забыли, не заметили
Небеса, крыша настенные,
Пальцы помнят его еще
На белых страницах
Начать с конца того, что вы знаете, где вы достигнете
Трудно сказать, когда у вас есть много молчать
И он там не где угодно
Дыхание груди, приходится до десяти
Похоже, вы заперли в вас
И вам нечего делать с миром
Свет, как надеюсь, бросить луну вниз,
Где вы не забыли, тоже не улыбаясь
Вы будете потеряны, как дни
и вы запомните в последний момент
Когда все изменилось
и буксировать нить
Как легко это будет
Если воспоминания были разбиты как бутылки
Повторно падать на ночь
Обнимая город
где все дороги
помните, что вы держите его руку
Свет, как надеюсь, бросить луну вниз,
где вы не забыли, не заметили
Небеса, крыша настенные,
Пальцы помнят его еще
На белых страницах