Текст песни
Пайшла адна дзяўчынка ў лес. Там яна заблукала і пачала
шукаць дарогу назад, але не знайшла, а натрапіла на дамок.
Дзверы былі адчыненыя, яна за іх зазірнула, убачыла, што нікога няма, і ўвайшла.
У дамку жылі тры мядзведзі. Адзін мядзведзь быў бацькам, звалі яго Міхал Іванавіч. Ён быў вялікі і калматы. Другая была мядзведзіцай. Яна была меншая, і звалі яе Настасся Пятроўна. Трэці быў медзведзянём, і звалі яго Мішутка. Мядзведзяў
дома не было, яны пайшлі ў лес гуляць.
У дамку было два пакоі: сталовая і спальня. Дзяўчынка
зайшла ў сталовую і ўбачыла на стале тры місы з поліўкай. Першая міса, вялікая, належала Міхалу Іванавічу. З другой місы, меншай, ела Настасся Пятроўна, а трэцяя, сіненькая місачка, была Мішуткава. Ля кожнай місы ляжала лыжка: вялікая, сярэдняя і маленькая.
Дзяўчынка ўзяла самую вялікую лыжку і пасёрбала з самай
вялікай місы, пасля ўзяла сярэднюю лыжку і пакаштавала
з сярэдняй місы, потым узяла маленькую і пачаставалася
з сіненькай місачкі. I Мішуткава поліўка здалася ёй самай
смачнай.
Дзяўчынка захацела сесці і ўбачыла ля стала тры крэслы: адно вялікае – для Міхала Іванавіча, другое меншае – для Настассі
Пятроўны, а трэцяе, маленькае, з сіненькай падушачкай,
– для Мішуткі.
Яна палезла на вялікае крэсла і ўпала, пасля села на сярэдняе, але на ім было нязручна, потым села на маленькае і засмяялася – так ёй было добра. Дзяўчынка ўзяла сіненькую місачку і пачала есці. З’ела ўсю поліўку і стала гойдацца на крэсле. Крэсла паламалася, і яна звалілася на падлогу.
Паднялася, паставіла крэсла і пайшла ў другi пакой.
Там стаялі тры ложкі: вялікі – для Міхала Іванавіча,
сярэдні – для Настассі Пятроўны і маленькі – для Мішуткі. Дзяўчынка легла ў вялікі, але там было зашмат месца, пасля легла ў сярэдні, але там было занадта высока, потым легла ў маленькі – ложачак быў як для яе зроблены, і яна заснула.
А мядзведзі прыйшлі дадому галодныя і захацелі паабедаць.
Вялікі мядзведзь узяў місу, зірнуў на яе і зароў страшным голасам:
– Хто еў з маёй місы?
Мядзведзіца паглядзела на сваю місу і зарыкала не так гучна:
– Хто еў з маёй місы?
А медзведзяня ўбачыла сваю пустую місу і запішчала:
– Хто еў з маёй місы і ўсё з’еў?
Міхал Іванавіч зірнуў на сваё крэсла і зароў страшным голасам:
– Хто сядзеў на маім крэсле і зрушыў яго з месца?
Настасся Пятроўна паглядзела на сваё крэсла і зарыкала не так гучна:
– Хто сядзеў на маім крэсле і зрушыў яго з месца?
Мішутка ўбачыў сваё зламанае крэсла і запішчаў:
– Хто сядзеў на маім крэсельцы і паламаў яго?
Мядзведзі пайшлі ў другi пакой.
– Хто клаўся ў мой ложак і змяў яго? – зароў Міхал Іванавіч страшным голасам.
– Хто клаўся ў мой ложак і змяў яго? – зарыкала Настасся Пятроўна не так гучна.
А Мішутка падставіў лавачку, палез у свой ложачак і запішчаў:
– Хто клаўся ў мой ложак?
І раптам ён убачыў дзяўчынку і завішчаў так, быццам яго рэжуць:
– Вось яна! Трымайце яе! Вось яна!
Ён хацеў яе ўкусіць.
Дзяўчынка прачнулася, убачыла мядзведзяў і кінулася да акна. Яно было адчыненае, яна выскачыла туды і збегла. І мядзведзі яе не дагналі.
Перевод песни
Девочка пошла в лес. Там она заблудилась и стала искать дорогу обратно, но не нашла. Наткнулась на дом. Дверь была открыта, она заглянула за неё, увидела, что там никого нет, и вошла. В доме жили три медведя. Один медведь был папа, его звали Михаил Иванович. Он был большой и лохматый. Второй был медведица. Она была поменьше, и её звали Настасья Петровна. Третий был медвежонок, и его звали Мишутка. Медведей не было дома, они пошли в лес гулять. В доме было две комнаты: столовая и спальня. Девочка зашла в столовую и увидела на столе три тарелки с супом. Первая, большая, принадлежала Михаилу Ивановичу. Из второй, поменьше, ела Настасья Петровна, а третья, синяя, принадлежала Мишутке. Рядом с каждой тарелкой лежала ложка: большая, средняя и маленькая. Девочка взяла самую большую ложку и отпила из самой большой миски, потом взяла среднюю и попробовала из средней, потом взяла маленькую и съела из синей миски. И суп Мишутки показался ей самым вкусным.
Девочка хотела сесть и увидела у стола три стула: один большой для Михаила Ивановича, второй поменьше для Настасьи Петровны и третий, маленький, с синей подушкой, для Мишутки.
Она забралась на большой стул и упала, потом села на средний, но ему было неудобно, потом села на маленький и засмеялась – так ей было хорошо. Девочка взяла синюю миску и начала есть. Она съела весь суп и начала качаться на стуле. Стул сломался, и она упала на пол.
Она встала, поставила стул и вышла в другую комнату.
Там стояли три кровати: большая для Михаила Ивановича, средняя для Настасьи Петровны и маленькая для Мишутки. Девочка легла в большую, но там было слишком много места, потом легла в среднюю, но там было слишком высоко, потом легла в маленькую – ей постелили, и она уснула.
А медведи вернулись домой голодные и захотели поужинать.
Большой медведь взял миску, посмотрел на неё и зарычал страшным голосом:
«Кто ел из моей миски?»
Маленький медведь посмотрел на свою миску и зарычал не так громко:
«Кто ел из моей миски?»
А медведь увидел её пустую миску и завизжал:
– Кто ел из моей миски и всё съел?
Михаил Иванович посмотрел на свой стул и зарычал страшным голосом:
– Кто сидел на моём стуле и сдвинул его с места?
Настасья Петровна посмотрела на свой стул и зарычала не так громко:
– Кто сидел на моём стуле и сдвинул его с места?
Мишутка увидел свой сломанный стул и запищал:
– Кто сидел на моём стуле и сломал его?
Медведи ушли в другую комнату.
– Кто лёг в мою кровать и сломал её? – заревел Михаил Иванович страшным голосом.
– Кто лёг в мою кровать и сломал её? – заревела Настасья Петровна, уже не так громко.
А Мишутка поставил скамейку, залез в свою кроватку и запищал:
– Кто лежал в моей кровати?
И вдруг увидел девочку и закричал так, будто его режут:
– Вот она! Держите её! Вот она!
Он хотел её укусить.
Девочка проснулась, увидела медведей и бросилась к окну. Оно было открыто, она выскочила и убежала. И медведи её не догнали.
Смотрите также: