Текст песни
Қазақтың жаманшылыққа үйір бола беретұғынының бір себебі - жұмысының жоқтығы. Егер егін салса, я саудаға салынса, қолы тиер ме еді? Ол ауылдан бұл ауылға, біреуден бір жылқының майын сұрап мініп, тамақ асырап, болмаса сөз аңдып, қулық, сұмдықпенен адам аздырмақ үшін, яки азғырушылардың кеңесіне кірмек үшін, пайдасыз, жұмыссыз қаңғырып жүруге құмар. Дүниелік керек болса, адал еңбекке салынып алған кісі ондай жүрісті иттей қорлық көрмей ме? Өзінің кәсібін тастап, кезегендікке салына ма? Малдылар малын өңкей малшыларға, бала-шағаға тапсырып, қолдағы құдай берген азды-көпті дәулеті қызықсыз көрініп, оның ұры-бөріге жем болып, қарға-жарға ұшырауына шыдайды. Пыш-пыш кеңестен қалып, бір ауылға барып, қулық, сұмдық жасап жүріп, тегін тамақ жеп, ыржыңдасуды қысыратуға шыдамайды. Не үшін десең, халыққа әдет жол болған соң, шаруаға пысық, мал бағуға, мал табуға пысық ол өнерлі кісіге қосылмайды, я өзі пәле шығаруға пысық, я сондайлардың сөзін «естігенім», «білгенім» деп елге жайып жүріп, ырбаңдауға пысық өнерлілерге қосылғандай көрінеді.
Сол үшін осы күнгі қазақтың іске жараймын дегені өзінің азды-көптісін біреуге қоса салып, «көре жүр, көздей жүр» деп басын босатып алып, сөз аңдып, тамақ аңдып, ел кезуге салынады.
Бұл күндегіге байлық та мақтан емес, ақыл, абұйыр да мақтан емес, арыз бере білу, алдай білу - мақтан. Бұл екеуі қолынан келген кісі салт атты, сабау қамшылы кедей де болса, аз да болса орны төрде, майлы атқа, майлы етке қолы жетеді. Желөкпелеу, мақтаншақ байларды: «сіз айтсаңыз, отқа түсуге бармын» деп желдендіріп алып, шаруасын қылмай-ақ, малын бақпай-ақ, содан алып киімін бүтейтіп киіп, тәуір атын мініп алып, қатарлы бір құрметке жетіп жүре береді.
Ол бай өз тыныштығын да білмейді, бос шығынданғанын да ескермейді. Бір кісімен сөйлессе, «мұны қайтеміз?» - деп бағанағы антұрғанмен ақылдасады. Ол сиырдың жорғасы секілденіп, қарайғанда жалғыз өзім болсам екен дейтұғын ниетімен және де ақылдасар досы көбейсе, қадірім кетіп қалады деп ойлап: «Ой, тәңір-ай, соны білмей тұрсыз ба? Ол ана қулық қой, бұл мына қулық қой» деп, «оған бүйдей салсаң болмай ма?» деп бар оңбаған жауапты үйретіп, амалшылықтың жолын үйретем деп, ол байдың өзін кісіге сенбейтұғын қылады. Және байдың өзіне де адам сенбейтұғын болады. Байдың өз жауабы, өз мінезі оңбай тұрған соң, бағанағы кісі бұзылса, әлгі антұрған бағанағы байға: «Мен айтпап па едім, оныкі қулық сөз деп, міне, көрдің бе?» - деп, екіншіде тырп етпейтұғын қылып алады. Ендігі жұрттың ақылы да, тілеуі де, харекеті де - осы.
1898
Перевод песни
One of the reasons why the Kazakhs are still affectionate is the lack of work. Would they have benefited if they were sowed or traded? He wants to go from village to village, begging for a horse's fat, eating or trying to talk, trying to seduce a man by deceit or evil, or trying to get into counselors' advice to be useless and unemployed. If the need for a worldly work does not the one who is hired honestly commit such a move? Will you quit your business and put yourself in the queue? The animals gave the shepherds, the children, and the gods to whom they had given the animals, and they seemed to be of little interest, and they withstood the beasts and the prey. The knife-and-pinner did not endure, going to a village, cunningly, horribly, eating free food and squandering. After all, after a customary way of doing things, a peasant, a shepherd, and a shepherd, does not join in with a talented person, or he is trying to scourge himself, or he seems to be joining the clever artists in spreading his word "hear" or "know". .
For this reason, the Kazakh language means that today it is not good to do it, to release one's head, say, "see, see", to say something, to go for food and to go around the country.
In this day, wealth is not only pride, but also intelligence, not pride, but ability to complain and deception is pride. These two are horsemen, but the whip is poor, but small in size, with a fat horse and greasy meat. Blowing, bragging and boasting of the proud rich, saying, "I go to the fire," and without sacrificing his chores, and without beasts, and then with great dignity, and with honor, and honor.
He neither knows the richness of his peace, nor is he waste in vain. Talk to a person and say, "Shall we return?" - consult with the buzzer. He hoped to be like a cow, and said, "If I know, god, do you know that?" She's such a trick, is this a trick? "" Can't you slap him? " By trying to teach a non-existent answer and teaching a way of doing things, he does not trust the rich man himself. And the rich man will not believe in himself. When the rich man's response, when his character was being defective, was broken, the whistleblower said to the rich man, "I didn't say, was this a trickster thing, did you see that?" - the second one does not scratch. This is what the people pay and what they want to do.
1898
Официальное видео
Смотрите также: